Planvienguts suu noste site.
Possibilitat de comandar en linha los nostes obratges (pagament sus un site bancari professionau segur).
Se volètz recéber la nosta letra d’informacions, inscripcion obligatòria.
Nautats
- Toponimia occitana
Las Passejadas toponimicas de Pau Fabre : un polit libre de toponimia occitana. Escrich en lenga occitana de cap a cima, çò qu’es novèl e signe de la dignitat de l’occitan que pòt èsser, de vertat, lenga d’estudi e de descobèrta.
L’autor a volgut e sabut escriure un libre seriós e de bon legir dins un lengatge simple, mas sas Passejadas toponimicas demòran pasmens un libre vertadièrament sabent.
E mai saberut, Pau Fabre se sap rire e se trufa de las explicacions tròp imaginativas e fantasiosas qu’òm tròba tot còp e corregís amb vigor las errors dels mièges sabents o dels que se vòlon creire sabents.
Al long d’un seissantenat de cronicas, las Passejadas toponimicas de Pau Fabre son, fin finala, un viatge amorós per las sèrras, las combas e las vals, al briu de las aigas, en caminant per vilatges e vilas del País d’Òc. - Contes del mèrle devinhaire
Contes del mèrle devinhaire de Maria-Odila Dumeaux
Dins los Contes del mèrle devinhaire, Maria Odila Dumeaux nos vòl far descobrir son monde meravilhós e fantastic.
L’autora nos fa passar de l’autre costat del miralh, dins una escritura originala que sap tresmudar objèctes e èstres vius, contes venguts de la tradicion e sovenirs de mainadeta.Al long dels contes, i trobaretz un crabidon encantat, una cadiereta magica, d’ausèls meravilhoses, una andolha gostosa, un nas caminaire, lops, diable e draquessa una idèa pegòts, una lèbre pauruga riserèla, lo vent embarrat dins una coja, lo cèl que manca de se desbolhar, un mèrle desplumat e que te sabi io…
Amb sos dets de fada, Maria Odila Dumeaux sap jogar amb nòstre imaginari. Sos contes agradaràn als mainats coma als que o son pas mai.
Amb un lexic occitan-francés.
- Istòria d’un sauvatjòt
Istòria d’un sauvatjòt es un camin d’enfança, vist amb los uèlhs d’un dròlle.
A la descobèrta del monde : l’ostal, lo vesinatge, l’escòla, los plasers e las penas, la vida de cada jorn viscuda entre doas lengas, l’occitan (lo patoès, coma lo monde disián) e lo francés…Sèrgi Carles nos conta son caminament fins a l’entrada a l’Escòla Normala dins una escritura autobiografica sensibla e generosa.
Seguit d’ua version francesa de l’autor
Amb un lexic occitan-francés.Presentacion del libre : dijòus 8 de decemere a 17 h 30 a la librariá Occitania, carrièra del Taur a Tolosa
